MAIS: HET VERLEDEN EN DE TOEKOMST

Share on facebook
Share on linkedin
Share on twitter

In de plattelandsgemeenschap Xoy, op het Mexicaanse schiereiland Yucatán, verzamelen twintig boeren zich in de schaduw van bananenbomen. Ze inspecteren een selectie maiskolven. “Al zevenduizend jaar lang onderhouden de maisvelden onze families,” zegt de 61-jarige Ricardo David Kumul Canul. Niet voor niets heeft hij zich aangesloten bij de ‘Seed Guardians’: een groep boeren die zich inzet voor het behoud van inheemse maissoorten. 

Door maiszaden te bewaren, beschermen de Seed Guardians de diversiteit van maissoorten in de regio. Tegelijk stellen de zaden hen en andere kleine boeren in staat  klimaatschokken te doorstaan. Dat is nodig, want de boeren op Yucatán worden bedreigd door orkanen die in aantal en intensiteit toenemen. En ook de stijgende zeewatertemperatuur zorgt voor extremer weer. “Orkaan Isidore heeft ons aanzienlijk getroffen,” herinnert Ricardo zich. “We raakten al onze dieren en gewassen kwijt en moesten weer bij nul beginnen. Gelukkig hadden we de zaden nog.”

Van Heifer leerde Ricardo hoe hij de meest geschikte maisplanten kan identificeren voor oogst en opslag. Daardoor selecteert hij nu zaden die beter aangepast zijn aan de omstandigheden. “Ik heb geleerd de middelgrote
maisstengels te vinden om de zaden van te verzamelen, en niet de lange,” legt Ricardo uit. “Want als de plant te hoog wordt, zal de wind de stengel breken.” Om minder afhankelijk te zijn van de maisoogst, ontving Ricardo ook kippen. De kippen en eieren bieden een extra inkomen om onverwachte crises het hoofd te kunnen bieden.

Leden van de Seed Guardians presenteren trots hun inheemse maissoorten