Leah is een 28-jarige alleenstaande moeder die woont en werkt in het Dokolo-district in Oeganda. “Het is niet zo eenvoudig om hier werk te vinden”, zegt Leah. En dat is nog zacht uitgedrukt. 70% van de bevolking is tussen de 18 en 30 jaar, en de jeugdwerkloosheid is enorm. Met de hulp van Heifer Uganda werkt Leah samen met de jongeren aan het structureel verbeteren van hun levensomstandigheden.
Sinds 2019 werkt Leah voor het JongerenEducatie project. Het is aan Leah de taak om de jongeren alle essentiële vaardigheden bij te brengen die ze nodig hebben om een duurzaam en winstgevend bedrijfje in de landbouw op te bouwen. Haar lessen gaan o.a. over onkruid- en ongediertebestrijding, kwaliteit zaaigoed, afstand tussen de rijen bij het inzaaien, etc.
“Ik werk graag met jongeren, vandaar mijn keuze voor het JongerenEducatie project. Ik hou van mijn werk. Ik krijg alle ruimte om mijn landbouwvaardigheden te delen en zo een verschil te maken voor de gemeenschappen waarmee ik werk.”
Toen kwam corona
Voorheen organiseerde Leah grootschalige bijeenkomsten waarin ze haar kennis deelde. Toen kwam corona. In maart 2020 werd de eerste besmetting in Oeganda gemeld. Kort daarna werden alle Oegandese grenzen en toegangspunten gesloten en gaf president Yoweri Museveni opdracht tot een strikte landelijke lockdown om de verspreiding van het virus te beperken.
Met een stop op het openbaar vervoer, een avondklok van zonsondergang tot zonsopgang en een verbod op wekelijkse markten en groepsbijeenkomsten, hield de lockdown het aantal coronagevallen in Oeganda laag. Maar het maakte het leven voor de boeren op het platteland erg ingewikkeld. Toen er weer wat versoepelingen kwamen en brommertaxi’s weer de weg op mochten, huurde Leah chauffeurs in om haar naar de boeren te brengen. Vóór corona betaalde ze voor een rit van en naar het veld $ 2,70. Dezelfde rit is nu in prijs verdubbeld. Omdat Leah de jonge boeren absoluut niet in de steek wil laten, kocht ze van haar eigen spaargeld een brommer.
“Corona is hier nog wel een tijdje, en we kunnen niet toestaan dat onze boeren weer terugvallen in armoede. Ik voel me verplicht om mijn werk zo goed mogelijk uit te voeren, ook in moeilijke tijden”.
Niet bij de pakken neerzitten
Haar nieuwe vervoersmiddel biedt veel voordelen. Zo kan ze essentiële landbouwbenodigdheden zoals zaden, gereedschappen, irrigatieapparatuur en meststoffen meenemen voor de boeren die er zelf niet aan kunnen komen. In korte tijd kan ze meerdere boeren bezoeken. En ze werkt veel meer samen met andere voorlichters die, net als Leah, er alles aan doen om de jonge boeren door de crisis te helpen. “Ook ik heb al heel veel bijgeleerd. Hoe ik bijvoorbeeld met verschillende mensen moet communiceren, hoe ik het beste mijn kennis kan overbrengen en hoe je een hele gemeenschap kunt mobiliseren. In de toekomst wil ik graag zelf jongerenprojecten gaan opzetten en coördineren. Ik ben ervan overtuigd dat ik dat kan”.
